Vepra e një plake të varfër!
Në një fshat ndërtohej një kishë dhe secili ndihmonte me sa mundej.
Në fshat jetonte një plakë e varfër e cila nuk kishte asgjë për të ofruar për ndërtimin e kishës.Ndihej shumë trishtuar për këtë dhe sa herë që kalonin kafshët që mbanin gurët e kishës,ajo mblidhte bar dhe i ushqente që të merrnin forcë.
Kur përfundoi ndërtimi i kishës,bënë inagurim dhe nnë një pllakë shkruajtën emrin e dhespotit.Por ç’farë ndodhte? Ditën tjetër emri i dhespotit ishte fshirë dhe mbi pllakë ishte shkruar emrin e plakës së varfë.Kjo ndodhi tre herë.
Të çuditur thërritën plakën dhe e pyetën:
“Ç’farë të mire ofrove ti që shkruhet emri yt i shkruar mbi pllakë?
-Të mirë? Ç’farë të mirë bëra unë e varfëra?
Por ata këmbëngulnin dhe atëherë plaka u mendua dhe u tha:”Asgjë nuk bëra,vetëm kur kalonin kafshët që ngarkonin gurët për kishën,mblidhja barë dhe i ushqeja”.
Dhe ja,ai pak bar i gruas së varfër kishte vlerë më tepër se ç’do ndihmë tjetër sepse vepronte me dashuri dhe me përulësi.
Shën Jorgo Karslidhi
Përkthyer nga M.Vasili
