Një oficer dërgoi në Malin e Shenjtë nipin e tij në manastirin e Shën Dionisit.Djali kishte jetuar ashtu si kishte jetuar…pa u rrëfyer asnjëherë.

Gjatë asaj periudhe ndodhej në manastir një i demonizuar.E mbanin atje etërit sepse u vinte keq për të.

Sa herë takonte djalin i thoshte gjithë ato që kishte bërë.E vetmja gjë që mund të bënin etërit,ishte t’i mbanin veç për të shmangur përplasjen e tyre dhe për të mos dëgjuar të tjerët mëkatet e djalit. Murgjit arritën ta ndihmonin djalin të rrëfehet.Shkoi u rrëfyer dhe u kthye përsëri në manastir.I demonizuari ishte duke e parë nga dritarja dhe filloi t’i thërrasë:”Të gjeta!! Tani do t’i them të gjitha!!Tani do t’i lexoj të gjitha” dhe hapi duart sikur të mbante një libër.

“-Do filloj që nga kopertina,nuk do fsheh asgjë.”Filloi të bërtas fort por këtë herë nuk thoshte mëkatet!

“- Ku janë? Ku shkuan? Pse nuk shikoj asgjë ?”

Nuk shihte më asnjë mëkat.

Ky është Misteri i Rrëfimit! Ky është Petrahili i priftit!

Nuk do dënohemi sepse mëkatuam por sepse nuk u penduam dhe se nuk u përpoqëm ashtu siç luftuan Shenjtorët.