Seksualiteti
Ju keni dëgjuar se të lashtëve u qe thënë: “Mos shkel kurorën”. Por unë po ju them se kushdo që shikon një grua për ta dëshiruar, ka shkelur kurorën me të në zemrën e vet. Në qoftë se syri yt i djathtë të çon në mëkat, hiqe dhe flake larg teje, sepse është më mirë për ty që të humbësh një nga gjymtyrët e tua se sa të hidhet në ferr gjithë trupi yt . . . Qe thënë, gjithashtu: “Kush e lë gruan e tij, le t’i japë letrën e ndarjes”. Por unë po ju them: Kushdo që e përzë gruan e tij, me përjashtim të rastit të kurvërisë, e bën atë të shkelë kurorën; dhe kushdo që martohet me një grua të ndarë, shkel kurorën (Matheu 5:27-32, gjithashtu 19:3-9, Romanët 7:3).
Martesa të nderohet nga të gjithë dhe shtrati martesor i papërlyer, sepse Perëndia do të gjykojë kurvarët dhe kurorëshkelësit (Hebrenjtë 13:4).
Kështu, sipas zbulesës së Perëndisë, lidhjet seksuale janë të shenjta dhe të pastra vetëm brenda bashkësisë së martesës, me idealin që lidhja ndërmjet një burri dhe një gruaje të jetë e përjetshme. Ata që nuk janë të martuar dhe ata që e zgjedhin nga vullneti i Perëndisë që të mos martohen duhet të rrinë larg çdo lidhje seksuale, meqenëse një lidhje e tillë nuk ka mundësi të përmbushë funksionin që i është dhënë aktit seksual nga Perëndia në krijim. Kjo nuk do të thotë se nuk do të ketë karakter seksual në jetën shpirtërore të të pamartuarve, sepse burri dhe gruaja e pamartuar do ta shprehin njerishmërinë e tyre në format shpirtërore mashkullore dhe femërore. Virtyti dhe frytet e Shpirtit tek secili, ashtu si edhe tek ata që janë të martuar, janë identike, por mënyra e mishërimit dhe e shprehjes së tyre do të jetë vetjake tek forma e veçantë seksuale e njerishmërisë së tyre të përbashkët, si edhe uniciteti i çdo personi.
Kisha ortodokse autoqefale e shqiperise
Seksualiteti